Open ontmoetingen
18 april 2024
Onlangs bezocht ik met mijn gezin de open dag van het crematorium dat grenst aan ons uitvaartcentrum in Oosterhout. Er bleek veel behoefte om een kijkje achter de schermen te nemen en zo meer te weten te komen over wat er gebeurt in de catacomben van een gebouw dat omgeven is met de dood, want het was er een drukte van belang.
Fijn voor mij bedacht ik. Zo kon ik onopvallend opgaan in de menigte en als regelmatige professionele bezoeker zelf mijn gezinnetje een rondleiding met uitleg geven. Ik stond er even niet bij stil dat ik, ook op zondag in mijn vrijetijdskleding, herkend zou kunnen worden als uitvaartverzorger en werd dan ook aangesproken door een familie.
Enkele weken eerder mocht ik hen begeleiden toen moeder was overleden. Enigszins overvallen nam ik hun complimenten over de persoonlijke uitvaart in ontvangst. Ze zeiden letterlijk: “Door jouw begeleiding is de cirkel helemaal rond en heb ik vrede met de situatie”. We praatten nog wat terwijl mijn gezin zich op gepaste afstand had opgesteld met een kopje koffie in de hand.
Op enig moment hervatte ik de rondleiding en daarna reden we richting huis. In de auto zei mijn dochter: “Mam, ik vond het best bijzonder om dat zo te horen zeggen over jou, door mensen die ik helemaal niet ken.” Ik keek haar vanuit mijn achteruitkijkspiegel aan en ze gaf me een kushand. Ik knipoogde terug en turend over de weg bedacht ik me dat dit precies is waarom ik voor dit vak heb gekozen. Nee, niet om complimenten in ontvangst te nemen, maar om houvast te geven tijdens en vooral ook na de uitvaartweek. Want het leven gaat daarna onherroepelijk verder.
Erna Jansen
Uitvaartverzorger