Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt

16 juli 2021

Wat zijn de juiste woorden bij iemands verdriet om het verlies van een dierbare, waarmee troost je iemand? Vaak wordt je aandacht al zeer gewaardeerd, zoals blijkt uit onderstaand persoonlijk verhaal van een nabestaande.

“Het lijkt nog altijd ‘gisteren’, maar het is inmiddels alweer decennia geleden. Het was nog in de tijd dat ik leefde in al mijn onbevangenheid. Tot het moment dat ik voor het eerst in aanraking kwam met een overlijden. En dan nog wel van een kindje in mijn vriendenkring. Natuurlijk wist ik dat overlijden onvermijdelijk was, maar zo jong! Ik had er toen nog nooit bij stilgestaan dat dat ook in mijn omgeving zou kunnen gebeuren. Hoe kon ik troost bieden? Wat kon ik zeggen? Kon ik helpen door er alleen maar voor hen te zijn?

Goedbedoeld
Wat een machteloosheid. Met daarbij het besef dat lang niet alles zo vanzelfsprekend was. Ik was mijn onbevangenheid op slag kwijt. De vele goedbedoelde opmerkingen als “De natuur doet zijn werk, het moest zo zijn” werkten eerder averechts dan troostend.

Een lange weg
Het afscheid was mooi, met zoveel liefde en zorg! Dat besef kwam later en gaf rust. Ik leefde sindsdien in de naïeve hoop dit nooit meer mee te hoeven maken. Niets was minder waar. Korte tijd later verloren we nog een kindje; ons kindje.

De wanhoop nabij en onbeschrijflijk veel verdriet. Weer die machteloosheid, maar we voelden ons niet alleen. Onze familie, buren, vrienden waren er voor ons en ook onze vrienden, de ouders van het eerder overleden kindje. Samen wisten we dat we nog een weg te gaan hadden.

Troost
We deelden ons verdriet. Vaak door er alleen maar te zijn; aandacht alleen al bood troost. Een lekker glas wijn en samen heerlijk koken trouwens ook. Het hielp ons door de donkerste tijd in ons leven. We hebben onze wegen vervolgd en hopen dat nog lang te kunnen doen. Samen koesteren we onze herinneringen en weten inmiddels dat het waar is: Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt.

Graag deel ik ons verhaal in de hoop dat het ook jou, als nabestaande, troost zal geven.”